بسم رب الشهدا و الصديقين

تا كجا مي بري مرا / تا كجا خواهي كه من از سر درونت آگاه شوم / اي شهيد تا كجاي غم خانه ي دلت مرا با خود روانه مي كني؟؟ // مگر تو هم غصه داري؟!!// تو كه در اعلي عليين در كنار معشوق ات منتظر برپايي حق هستي مگر نه اينست؟ // مگر نه اينست كه بايد آماده ي رزمي دوباره شوي؟// پس چرا مي نالي؟ / از كه مي نالي؟ / از كه دلتنگي؟/ مگر از غصه ي تو يك نفري مي داند؟ / يك نفر از جنس بشر // يك نفر بي خبر از غصه ي درد و مهنت // مگر از اشك تو در قاب طلاييي رنگت / در ميان كاسه ي پر خونِ لعلِ نرگست// شايد از گوشه نرگس بچكد شبنمي از جنس بلور // شبنمي تيره و تار در ميان قاب عكست // در ميان قطعه اي از شهدا // در ميان بخش زارچ // در ميان شهر يزد // در ميان كشور و ارض خدا در ميان آسمان هاي جهان // در كنار عرش اعلي // ... پاسخ آمد ... والعصر * ان الانسان لفي خسر * الا الذين آمنوا و عملو الصالحات و تواصوا باالحق و تواصوا بالصبر...