شهید حسین محمدیان    

برای مأموریتی به شهر حلبچه رفته بودیم.

درحال نوشتن خاطره بودم که خودکارم تمام شد.

در یکی از خرابه‏ها مدادی پیدا کردم و به نوشتن ادامه دادم.

لحظاتی بعد با ماشین به طرف مقصد بعدی حرکت کردیم. هنوز در حال نوشتن بودم که

حاج حسین پرسید: فلانی چکار میکنی؟ گفتم: با مدادی که پیدا کردم خاطره می‏نویسم.

ناگهان پاش رو گذاشت روترمز و گفت: برو مداد مردم رو بذار و برگرد،

مال مردم، مال مردم است

عراقی، ایرانی نداره. اون روز ایشان درس بزرگی به من دادند.

(وقت قنوت/ص32)